Kleurrijke tekening

Vanuit een flow ontstaat wat

Kleuren stromen

Door elkaar

Ze passen bij elkaar

Ze laten elkaar

zien

Creativiteit & worstelingen #2

Zoals zo vaak is het makkelijker om iets te vertellen met veel worden, dan in één zin. Daarom een nieuw blogje over hetzelfde onderwerp als gisteren. 

Voor mij is creativiteit heel belangrijk. Waarom?

Ik vind het leuk om iets te maken of te bedenken

Door te schrijven of te schilderen zonder idee, maar gewoon doen, kom ik dichter bij mezelf

Het is heel bevredigend om iets te zien wat ik zelf heb gemaakt

Maar mijn creativiteit heeft ook een keerzijde: als ik niet creatief ben, ben ik niet blij. Als ik niet creatief ben, wil ik dat (meestal) wel graag. Als ik niet creatief ben, ben ik ver weg van mezelf. Dat schreef ik al, maar ik schrijf graag over wat er dan met mij gebeurd. Waarschijnlijk voornamelijk voor mezelf, om het zelf beter te begrijpen.

Ik word namelijk boos op mezelf, als ik niet creatief bezig ben. Omdat ik weet dat ik het zo leuk vind én omdat het goed voor me is. Ik weet dus heel goed dat het beter is als ik wel iets creatiefs doe. Ik word boos omdat ik niet doe wat ik wil doen. Ik word boos omdat ik me er niet toe kan zetten.

Dan, op een bepaald moment, besef ik dat ik boos ben op mezelf en dat die boosheid me niet verder helpt. Dan komt het verdriet, teleurstelling over mezelf. Daarmee komt het geloof dat ik het ook echt niet kan.

Vanaf dat moment beginnen het verdriet en de boosheid in mij een dans met elkaar. Ze dansen om elkaar heen, bewegen naar en van elkaar. Ze draaien, lopen alle kanten op, maar komen altijd weer terecht in een botsing. De dans verandert in een gevecht. Emotie over emotie, laag over laag.

Klinkt heftig, en dat kan het ook zijn. Het zorgt er in ieder geval voor dat ik tegenzin ervaar om iets creatiefs te doen, want zelfs de gedachte aan iets creatiefs maakt dat de emoties opkomen en met elkaar strijden.

Ja, ingewikkeld. En toch, kom ik er ook altijd al weer uit. Door dit te schrijven, door te gaan zitten én toch iets creatiefs te doen. En daar ben ik trots op.

Creativiteit & worstelingen #1

Life is a great big canvas and you should throw all the paint on it you can. 

Danny Kaye

Ik herinner me de tijd, een paar jaar terug, dat ik mezelf omschreef als creatief. Maar als ik terugkijk, was ik amper creatief. Ik was druk met andere dingen, en daarnaast durfde ik ook niet echt creatief te zijn.

Heel goed wist ik, dat ik eigenlijk niet echt creatief was. Ik wist dat dit één van mijn eigenschappen was, maar ik deed er niet veel mee.

Geen tijd

Geen zin

Geen ideeën

Nu weet ik niet meer welk gevoel dat toen precies opleverde, maar ik weet wel hoe ik me nu voel rondom mijn creativiteit.

Ik ben boos
Omdat ik niet creatief bezig ben

Ik ben verdrietig
Omdat ik niet genoeg ben

Ik voel me schuldig
Dat ik niets doe

Teleurgesteld in mezelf,

Om mijn luie gedrag

En langzaam
Voel ik me steeds slechter

Alleen maar
Omdat ik niets creatiefs doe



Ingewikkeld hè, creativiteit?

Schrijvend

Eerst schreef ik

Nu denk ik

Er komen alleen maar clichés op papier. 

Ik wil juist beter schrijven, maar doordat ik te veel nadenk over welke woorden ik moet gebruiken, wordt mijn tekst juist slechter. 

Terug naar hoe ik het eerst deed! 

Zing een liedje

Al twee keer ben ik (creatief) geblokkeerd op een huiswerkopdracht van De Kleine Tiki. Een opdracht die zo simpel klinkt, maar voor mij blijkbaar heel ingewikkeld is:

Maak een liedje* 

Bron: Flickr, Irene Mei

Een liedje?

Maar waar dan precies over?

Hoe vind ik een melodie?

Hoe zorg ik dat de woorden passen in het ritme?

Maar vooral nog:

Ik kan niet zingen!


Waar ik precies op blokkeerde kan ik niet uitleggen. Er was gewoon een blokkade, de woorden kwamen niet, of alles klonk stom of clichématig. Waarschijnlijk speelt dat alles een beetje mee.

Allerlei tips kreeg ik, maar geen enkele tip hielp. (nee, ligt niet aan jullie of je tips, tipgevers ;)

Het enige wat hielp, was voor mijn groep gaan staan en zeggen: ik heb geen liedje. Ik heb het huiswerk niet gedaan, omdat ik blokkeerde. Dat is hoe het nu is.

En terwijl ik dat vertelde, was er rust, voelde het helemaal goed om dat, op deze manier te vertellen. Het was helemaal goed zo!

De volgende huiswerkopdracht, betreft weer het maken van een liedje...



Zal het me nu lukken?

Liefs

* De opdracht is natuurlijk iets specifieker dan alleen: maak een liedje. Dit betreft een thema, een onderwerp. Maar dan nog, is het maken van een liedje een vrij brede opdracht. Vind ik dan. Voor mij dan.

Kijkend naar mezelf...

Terwijl ik heerlijk aan het schilderen ben, kijk ik ineens vanaf een afstandje naar mezelf. En ineens vraag ik me af, wat zullen anderen van mij denken als ze me zo zien schilderen?

Zien ze dan iemand die

geniet van het schilderen
er in op gaat
doet wat ze leuk vindt

het nodig heeft om te schilderen?

Of zien ze iemand die

iets nutteloos doet
bezig is haar tijd te vullen (of uit te zitten)
niets bereikt
iets nutteloos doet!

Wat is dan het verschil tussen een kunstenaar en een hobby-er? Wanneer is het een obsessie, wanneer is het noodzakelijk? Maakt het uit wat je doet? Maakt het uit wat het wordt?

Maakt het uit wat jij ervan vindt? 

Blijkbaar nu even wel...

Ach ja, het gaat allemaal over hokjes. Mensen in hokjes stoppen. Oordelen over anderen. Oordelen over mezelf. En wat ik schilderde is dan wel weer heel toepasselijk:

Precies volgens de lijntjes geschilderd. Hokjes!

Maar ja, als ik constant blijf denken aan wat anderen (welke anderen) misschien wel of niet van me vinden, dan blijft er geen tijd meer om te schilderen. En al helemaal niet om er van te genieten. Dan laat ik het nu maar weer even los.

Dit is deel van mijn creatieve proces. Ups en downs. Tevreden, ontevreden. Over van alles en nog wat. Graag deel ik meer van mijn proces, om te laten zien dat creativiteit niet altijd makkelijk is. Maar wel altijd voldoening geeft en het is gewoon heerlijk om te doen. 

Liefs

Mijn lieve lijf

Geef me geld,

Genoeg om van te leven

Zodat ik nooit meer hoef te werken

Dan kom ik tot rust

Dan koop ik een huisje

Verstopt in het bos

Overprikkeld word ik nooit meer

Dan kom ik tot rust

Geef me een hulp

Die al het huishouden voor me doet

Ik, nooit meer druk in de weer

Dan kom ik tot rust

Geef me een partner

Die me vol liefde beschermd

Gespannen ben ik nooit meer

Dan kom ik tot rust

Zoiets dan graag! (hier gevonden)

Weet je mijn lijf,

Ik heb je lief

Alles wil ik je schenken

Voor jouw rust

Ik gun ons samen

Die rust en ontspanning

Een fijn lijf,

Een fijn leven!

Maar van alle geschenken die je vraagt,

Kan ik er maar één geven:

Mezelf

Geschreven voor mijn opleiding. De opdracht: schrijf een tekst over wat jouw lichaam nodig heeft. Ik kan zoveel woorden gebruiken, ik kan zoveel zeggen. Dit zijn mijn woorden van nu. Ik kan er zoveel meer over vertellen en uitleggen, maar voor nu, is dit genoeg.

Liefs