Klei als medium

Mijn favoriete medium van mijn creativiteit en dan met name intuïtieve creativiteit, is klei. Ik denk dat iedereen een favoriet medium heeft, een materiaal waar hij/zij het liefste en makkelijkste mee werkt.

Wol komt bij mij waarschijnlijk op de tweede plaats. Qua creëren komt wol trouwens op de eerste plaats, ware het niet dat klei voor mij een helende functie heeft. Wol heeft dat niet, althans minder direct dan klei.

Vandaag was ik chagrijnig, ik had nergens zin in en mijn bui werd alleen maar slechter. Dan heb ik al helemaal geen zin om iets creatiefs te doen. Langzamerhand zag ik alles negatief in. Ineens was er een daadkracht in mij die besloot om een bonk klei te pakken en alle frustratie daarin te 'stoppen'.

Voor mij werkt dat heel simpel: je pakt klei, gaat dit kneden en voelt je emoties. Als vanzelf gaan deze emoties over in de klei. Soms verdwijnen ze dan helemaal uit mij, maar ze worden in ieder geval altijd minder. En dat is zo prettig en handig!

Nu pakte ik dus klei en begon te kneden. Ik sloot mijn ogen en voelde al mijn frustratie over mezelf. Steeds minder was het in mij en steeds meer in de klei. Tot ik leeg was. Geen enkele negatieve emotie was er meer. Het 'beeldje' is absoluut niet mooi geworden. Ik wil het ook niet bewaren. Het staat nu in de tuin, te wachten tot ik het in bos breng zodat het weer terug naar de aarde kan keren.

Daarna maakte ik een beeldje over wat nu positief voor mij is, wat ik wel kan doen. Dat beeldje staat nu in de vensterbank als herinnering aan de kracht die ik ook in me heb. Het is een positief krachtbeeld wat me helpt om me op mezelf en wat ik wel kan doen richt.

Ik realiseer me weer even dat ik de enige ben die er voor kan zorgen dat ik me goed voel of niet..

Liefs