Niet vandaag, niet deze mug. De mug kwam voorzichtig binnen vliegen en keek wat rond in de winkel. Hij nam een aanzetje om iets te vragen maar dook snel weer achter de kast met hoeden. Hij durfde het niet. Stel dat de sprinkhaan het niet had. Of dat hij het een gekke vraag vond. Of stel dat het allebei het geval was!
´Kan ik je misschien helpen, mug, of kijk je alleen maar rond?' Vroeg de sprinkhaan.
'Ik kijk alleen maar rond.' Reageerde de mug snel. Hij vloog verder rond, koortsig zoekend.
'Eh Sprinkhaan ...' Stotterde de mug. 'Heb je ook apparaten?'
'Ja hoor' antwoordde de sprinkhaan. 'Daar staan koffiezetapparaten en in de la liggen fototoestellen. En eh. Ja, wat voor apparaat zoek je?'
'Een eh, een telepathie-vertaalmachine. Heb je dat misschien?' De mug ging steeds zachter praten.
'Een wat?' vroeg de sprinkhaan.
De mug durfde zich niet te herhalen. Hij keek snel of hij makkelijk bij de uitgang kon komen. Toen fluisterde hij heel, heel zacht in het oor van de sprinkhaan:
'Een machientje waarbij je me altijd verstaat en begrijpt, waar ik ook sta of wat ik ook zeg. Hoe hard ik ook praat.'
De sprinkhaan dacht even na en zei toen: 'Ja ik heb wel zoiets. Eens kijken. Ergens in deze la. Tussen een beetje Liefde, Contact en Vertrouwen.. Ja hier is het.' Hij gaf een doosje aan de mug. 'Een speciaal mengsel. Het bestaat uit een vleugje geduld, een rook vertrouwen, een beetje helderheid en nog een ietsie pietsie openheid en begrip. Je kunt er mee doen wat je wilt.'
De mug nam een beetje van het mengsel en zei toen luid en duidelijk:
'Bedankt sprinkhaan. Nu kan ik de mensen waarschuwen als ik ze ga prikken. En vooral: ik kan ze uitleggen waarom ik ze prik.'
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten