Sneeuw brengt de wereld tot rust
Een stille, zuivere laag
Die alle zware dingen lichter maakt
Stilstaan
Het ritme wordt langzamer
Verstilling
In de stilte kom je bij jezelf
Na het maken van de herfstsjaal was ik helemaal niet van plan om ook een wintersjaal te maken. Ergens speelden mijn gedachten met een idee voor een lentesjaal. Maar een wintersjaal, daar dacht ik niet aan. Ik was nog niet gegrepen door de schoonheid van de winter. Ik voelde alleen de kou waardoor ik me minder lekker voelde.
Nu is er de schoonheid van de sneeuw. De betovering van de eerste ochtend na sneeuwval, de rust die de wereld dan uitstraalt. Toen ik vorig jaar nog in de stad woonde, greep dat me ook heel erg aan. Ineens was de stad verstild, auto's reden zachter, mensen deden voorzichter en er was rust. Nu woon ik niet in de stad, maar geniet ik nog steeds van de sneeuw en het extra laagje rust wat op de wereld is neergedaald.
En ineens was daar toch een idee voor een winterproject. Sinds gisteren is het in mijn hoofd en het ontwikkelt zich steeds verder.
Een wintersjaal, een sjaal die wit is. Een sjaal die rust uitstraalt en de drager ook tot rust brengt. Een sjaal die bestaat uit sneeuwvlokken.
Het idee is er nog niet helemaal, maar het ontwikkelt zich. Misschien wordt het een 'gewone', langwerpige sjaal, misschien krijgt de sjaal zelf wel de vorm van een sneeuwvlok (=een zeshoek of cirkel).
Wie weet waar het creatieve proces mij nu naartoe brengt ;) Vanmiddag ga ik in ieder geval op zoek naar wol en misschien koop ik wel dit boekje, met 100 haakpatronen van sneeuwvlokken.
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten