Waarom ik géén boek schrijf...

Een aantal weken geleden vertelde ik trots dat ik een boek aan het schrijven was. Dat was een hele stap voor mij en ook een hele goede. Ik nam mijzelf serieus in mijn verlangen om van een verhaal in mij, een boek te maken.

Alleen schoot ik niet echt op met die houding...

In de week dat ik besloot bewust, actief aan de slag te gaan met het schrijven van een boek, kwam er eigenlijk niets van. Ik vond dat ik het eerste hoofdstuk moest schrijven, op een bepaalde manier. Maar ja, ik had totaal geen inspiratie. Het werkte om wel aan de slag te gaan met het boek, maar zonder echt te schrijven. (Dus eerst het sorteren van informatie, of het opschrijven van allerlei ideeën).

Omdat ik van mezelf op een bepaalde manier moest werken, blokkeerde ik. Ik werd er heel ongelukkig van. Het zat me behoorlijk dwars en ik besprak het met een docent van mijn opleiding. Zij vertelde iets wat mij enorm ondersteunde en verder hielp.

Ze zei namelijk, dat het voor haar ook niet goed werkt om zichzelf een deadline (van bijvoorbeeld een tentoonstelling) op te leggen. Het werkt wel om vanuit het nu te creëren.

En zo liet ik in één middag mijn streven naar een boek los. Deadlines, verwachtingen, hoop. Allemaal liet ik het los. Dat gaf meteen een enorme opluchting en verlichting. Meteen stroomde mijn energie beter én had ik ook inspiratie.

(Ondertussen ben ik al weer een paar weken verder, en is mijn houding hierin wel weer anders. Daarover later meer!)

Liefs