Maar stiekem, krijg ik niet zoveel inspiratie van deze overload aan informatie. Ik vergaap me aan alle prachtige dingen en bedenk me dan vooral wat ik niet ben en kan. Want ik heb geen foodblog, ik heb geen vernieuwende recepten en kan al helemaal geen mooie foto's maken. En er bestaan al zoveel foodblogs...
Dus zo zit ik uren achter de computer. Met een wazig hoofd dat voelt alsof er watten in zitten ga ik toch maar even wat anders doen. Ik probeer een boek te lezen maar mijn concentratie is weg. Zal ik dan toch nog maar wat achter de computer gaan doen? Maar ik weet dat dat er op neer komt dat ik weer verder ga surfen.
Vandaag koos ik er voor om naar buiten te gaan. En die eerste paar momenten buiten, de eerste paar minuten doen me het meest. Ik krijg inspiratie en kom tot rust. Helaas vergeet ik bijna altijd om een notitieboekje mee te nemen, dus veel van mijn inspiratie zakt weer weg.
Vandaag brengt me meer dan alleen inspiratie. Mijn hoofd vol watten is nog niet verdwenen, maar ik voel wel rust. Ergens voel ik, ver onder al mijn lagen van onzekerheid, dat ik ook wat bij te dragen heb aan deze wereld. En dat geeft me rust.
Voor nu dan. Wie weet hoelang het duurt.. Vast niet heel lang.
Liefs
Ha zo herkenbaar, ik kan me ook helemaal suf klikken op Pinterest en dan weet ik daarna niet meer wat ik moet.. :P Soms is het wel handig maar moet toch echt terug in mezelf om tot een idee te komen en naar buiten of iets geestdodends doen helpt dan meestal wel. :-) You can do it! :-)
BeantwoordenVerwijderenJa ow zo herkenbaar. Me too!! Ik kan me soms zo verlamd voelen door het surfen en bij het zien van heel veel moois van anderen..
BeantwoordenVerwijderen