Nu dan toch een stukje over fibromyalgie.
Stelling: Als je fibromyalgie hebt (of ME/CVS) ben je minder tevreden met jezelf.
Dit geldt niet voor iedereen, maar ik denk dat iedereen het wel herkend. Momenten dat je niet blij bent met jezelf, met wat je kunt doen. Veel mensen met fibromyalgie zullen in ieder geval een fase doorgaan waarin ontevredenheid met jezelf voorop staat.
Eigenlijk kan dat haast niet anders. Want het 'labeltje' fibromyalgie doet je beseffen dat jouw klachten chronisch zijn. Dat ze misschien wel de rest van je leven aanwezig blijven. Dan besef je dat je sommige van je dromen niet meer kunt realiseren, of dat je niet door kunt leven zoals je nu doet. Dat zorgt voor wrijving, want je wil zo veel! Hoe kun je nu leven zonder deze dromen?
In het klein kun je dit ook tegenkomen. Vaak ben ik al ontevreden over mezelf als ik op een dag (of in een week) niet genoeg heb gedaan. Volgens mezelf dan hè? Dan kijk ik terug en zie ik hoe weinig ik gedaan heb.
Toen ik eenmaal dit patroon in zag, vroeg ik me het volgende af: waarom hangt mijn zelfwaardering, mijn tevredenheid met mezelf, af van wat ik doe? Waarom hangt het niet af van wie ik ben? Zolang ik blijf denken dat ik bepaalde dingen moet doen, vergelijk ik mezelf met anderen die misschien wel veel op één dag kunnen doen. Ik leg mezelf eisen op waar ik niet aan kan voldoen. Of in ieder geval: ik ga me er niet beter van voelen.
Zo maak ik het mezelf veel ingewikkelder dan nodig. Maar het is heel moeilijk om een dag, of zelfs een deel van een dag, gewoon niets te doen en te genieten van wie ik ben. Ergens in mijn hoofd is er een verkeerde koppeling gemaakt, want zo zal ik nooit helemaal tevreden zijn: er is altijd nog wel iets wat moet gebeuren.
Waarschijnlijk, herken je dit wel, of niet? Ook als je geen fibromyalgie hebt.
Binnenkort meer!
Liefs
Ik ken dat fibromyalgie. Jaren gehad. Altijd pijn. Iemand zei ooit tegen me; je kan makkelijk een schutting verven, maar elke week een plank.
BeantwoordenVerwijderenDat gaf me moed. Toen ik drie jaar geleden de knoop doorhakte en verhuisde naar mijn grote liefde ,was ik ineens alle fibromylagie kwijt. Het heeft dus wel degelijk te maken met ontevredenheid met jezelf en de situatie waarin je verkeert.
Mooi geschreven en heel herkenbaar, vooral die te hoge eisen stellen aan jezelf waaraan je niet kan voldoen. Ik maak het mezelf ook altijd ingewikkelder dan nodig. Altijd al gedaan, ook voor de fibromyalgie. Vaak is dit lastig, maar van de andere kant zorgt het er ook voor dat ik doorzet en niet opgeef.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het interessant om meer te lezen over fibromyalgie en je ervaringen daarmee. Maar je moet er alleen over schrijven als je er zelf wat aan hebt, misschien is het juist wel fijn om het van je af te schrijven.
Ik heb geen fibromyalgie, maar wat je schrijft is zo herkenbaar. Hoge eisen, het ingewikkelder maken, vergelijken met anderen, niet kunnen ontspannen, maar het gevoel productief te moeten zijn... en genieten.. dat vind ik zo lastig (hierdoor). Bedankt voor het delen Annelot! Liefs en knuffel C!
BeantwoordenVerwijderenja ik herken het van vroeger...de knop is nu bij mij wel aardig om...ik hoef maar 1 ding van mezelf en dat is lief en zorgzaam zijn voor mezelf ;) Maar geloof me..het was wel een weg voor mij om daar te komen hoor. Voor anderen deed ik alles, die gunde ik ook alles maar ik...ik moest alleen maar veel en meestal was het nooit goed genoeg. Ik vind het wel heel goed dat jij er nu al mee bezig bent, je bent nog lekker jong en geloof me...het gaat je echt wel lukken! Lieve groet Petra
BeantwoordenVerwijderen