vrijdag 25 januari 2013

Wintersjaal #3: de eerste ronde


De eerste ronde is klaar! 

Ik ben er best tevreden over. Het principe van een sneeuwvlok in het groot wordt zo al goed duidelijk. Misschien is het nu nog wel heel 'gesloten', door de 6 dichte sneeuwvlokken, maar ik hoop dat dat beter wordt als ik varieer met verschillende soorten sneeuwsterren.

Op naar de volgende ronde!

Liefs

donderdag 24 januari 2013

De mug

Op een dag kwam de mug bij de sprinkhaan. Het was een zomerdag, een dag waarop de meeste muggen kwamen vragen om machientjes om meer bloed op te sporen.
Niet vandaag, niet deze mug. De mug kwam voorzichtig binnen vliegen en keek wat rond in de winkel. Hij nam een aanzetje om iets te vragen maar dook snel weer achter de kast met hoeden. Hij durfde het niet. Stel dat de sprinkhaan het niet had. Of dat hij het een gekke  vraag vond. Of stel dat het allebei het geval was!

´Kan ik je misschien helpen, mug, of kijk je alleen maar rond?' Vroeg de sprinkhaan.
'Ik kijk alleen maar rond.' Reageerde de mug snel. Hij vloog verder rond, koortsig zoekend. 
'Eh Sprinkhaan ...' Stotterde de mug. 'Heb je ook apparaten?'
'Ja hoor' antwoordde de sprinkhaan.  'Daar staan koffiezetapparaten en in de la liggen fototoestellen. En eh. Ja, wat voor apparaat zoek je?'
'Een eh, een telepathie-vertaalmachine. Heb je dat misschien?' De mug ging steeds zachter praten. 
'Een wat?' vroeg de sprinkhaan. 
De mug durfde zich niet te herhalen. Hij keek snel of hij makkelijk bij de uitgang kon komen. Toen fluisterde hij heel, heel zacht in het oor van de sprinkhaan: 
'Een machientje waarbij je me altijd verstaat en begrijpt, waar ik ook sta of wat ik ook zeg. Hoe hard ik ook praat.' 

De sprinkhaan dacht even na en zei toen:  'Ja ik heb wel zoiets. Eens kijken. Ergens in deze la. Tussen een beetje Liefde, Contact en Vertrouwen.. Ja hier is het.' Hij gaf een doosje aan de mug. 'Een speciaal mengsel. Het bestaat uit een vleugje geduld, een rook vertrouwen, een beetje helderheid en nog een ietsie pietsie openheid en begrip. Je kunt er mee doen wat je wilt.'

De mug nam een beetje van het mengsel en zei toen luid en duidelijk:

'Bedankt sprinkhaan. Nu kan ik de mensen waarschuwen als ik ze ga prikken. En vooral: ik kan ze uitleggen waarom ik ze prik.'

Liefs

woensdag 23 januari 2013

Sneeuwsterren opspannen


Om de sterren extra mooi te maken, span ik ze vast op een 'bord'. Dit bord heb ik zelfgemaakt van een dik stuk schuimrubber, ongeveer 10 cm dik, met een oud kussensloop er omheen.


Op het kussensloop heb ik de basisvorm van de sneeuwsterren getekend, zodat ze recht opgespannen kunnen worden. Ook zijn er dwarslijntjes, zodat ze precies even lang worden. 

Zie het verschil tussen opgespannen of niet!
Misschien een handig tip voor anderen die sneeuwsterren of andere symetrische figuren haken!

Hoe staat het met mijn sneeuwsterren? 

Ik was niet tevreden over het formaat en daarom heb ik de eerste paar sterren weer uitgehaald. Deze heb ik opnieuw gehaakt met een dikkere haaknaald (4 ipv. 3,5). Nu ben ik tevreden over ze. De eerste drie sterren zijn af, nog veel te gaan!

Liefs

maandag 21 januari 2013

Haast

Terwijl ik ren struikel ik
Ik val neer
Hijgend lig ik daar
Wat ben ik aan het doen?

Overtuigd ben ik 
Dat het moet
Moet moet
Nu af
Snel
Zo snel als kan

Ik wil mijn wintersjaal zo graag af hebben. Nog maar 1 sneeuwster gehaakt, maar nu heb ik dat gevoel al. Ik weet gewoon dat hij heel mooi zal zijn. Dat ik er heel blij mee zal zijn.

En ik trap in de valkuil: het doel is er nog niet en rennen brengt me er niet veel dichterbij. Natuurlijk kan het sneller. Maar juist bij deze sjaal, die over stilte gaat, wil ik een rustig tempo aanhouden. Ik wil rust vinden en dit in de sjaal verwerken. Ik wil er niet naar kijken en een haastproces zien.

Natuurlijk wil ik hem heel graag snel hebben. Maar in mijn hart is hij er al. Nu kan ik genieten van het proces, van de weg naar de sjaal toe.

Liefs

Winter #2

Totale stilte 
Duisternis 
Overal om je heen
Even is er niets meer
En vind je jezelf
Jij bent daar
Neem je nu de rust?

In het kader van mijn vorige blogje over de winter, heb ik vandaag nog een verdieping ervaren ;)

Twee uur geleden viel de stroom uit. Ineens was er geen licht meer. Niet alleen bij ons, maar in de hele buurt.  De hele gemeente zat zonder stroom.

Eerst was er schrik en onrust. Dan snelle actie: het aansteken van kaarsen.

Dan is er alleen maar de extra stilte. En vooral meer duisternis.

Stiekem beviel het me wel .Ik hoefde niet na te denken over wat ik zou gaan doen, want er was niets te doen. Nu kon ik alle rust nemen om rustig op de bank te zitten. Niets hoefde, want niets kon.

Snel waren mijn ogen gewend aan de duisternis. Na een uur ging de stroom en alle lampen weer aan.
Waarschijnlijk ben ik de enige gek (?) die alle lampen meteen weer heeft uitgedaan. De lampen waren veel te fel.

Stiekem vond ik het heerlijk, dat extra beetje rust en duisternis.

Liefs

zondag 20 januari 2013

Winter

Ik houd helemaal niet zo van sneeuw
Ik houd niet van kou

Wel bewonder ik de winter en al zijn elementen. De winter die rust en bezinning brengt. Op zo'n manier dat niemand er omheen kan. Je kunt je blijven verzetten. verzet tegen bezinning. Verzet tegen de natuurlijke ritmes.

Maar ik besef nu dat die rust heerlijk is. Dat ze normaal is. Net als de andere seizoenen en ritmes.

Ze overvalt ons. Opeens is ze er. In alle rust geeft ze ons onrust en chaos. Want we willen door in hetzelfde tempo. Dat vinden wij normaal.

De onvoorspelbare storm kan ons tot rust brengen. Gedwongen rust of zelfgekozen drukte. Drukte over onbegaanbare wegen en treinen die niet rijden. 

De winter geeft ons de keuze en ruimte om tot rust te komen. Waar kies jij voor? 


Liefs

zaterdag 19 januari 2013

Wintersjaal #2: eerste ontwerp



Gisteren heb ik een eerste ontwerp gemaakt van mijn sjaal. Het wordt een zeshoekige sjaal, zoals hieronder afgebeeld.

De sjaal zelf krijgt dus ook de vorm van een sneeuwster. De lijnen die je hierboven ziet, komen terug in de sjaal. Deze bestaan uit de sneeuwster die bovenaan is afgebeeld. Tussen de lijnen ontstaan dan driehoekjes die opgevuld worden met verschillende soorten sneeuwsterren.

Ik denk dat de sjaal zo groot wordt dat het ook als een klein dekentje te gebruiken is. Je kunt hem ook als sjaal dragen, als je hem dubbelvouwt. 

Ik hoop dat de sjaal het gevoel van de winter kan vangen. Een gevoel van rust en stilte. 

Liefs

vrijdag 18 januari 2013

Wintersjaal #1

Sneeuw brengt de wereld tot rust
Een stille, zuivere laag
Die alle zware dingen lichter maakt
Stilstaan
Het ritme wordt langzamer
Verstilling
In de stilte kom je bij jezelf


Na het maken van de herfstsjaal was ik helemaal niet van plan om ook een wintersjaal te maken. Ergens speelden mijn gedachten met een idee voor een lentesjaal. Maar een wintersjaal, daar dacht ik niet aan. Ik was nog niet gegrepen door de schoonheid van de winter. Ik voelde alleen de kou waardoor ik me minder lekker voelde. 

Nu is er de schoonheid van de sneeuw. De betovering van de eerste ochtend na sneeuwval, de rust die de wereld dan uitstraalt. Toen ik vorig jaar nog in de stad woonde, greep dat me ook heel erg aan. Ineens was de stad verstild, auto's reden zachter, mensen deden voorzichter en er was rust. Nu woon ik niet in de stad, maar geniet ik nog steeds van de sneeuw en het extra laagje rust wat op de wereld is neergedaald. 

En ineens was daar toch een idee voor een winterproject. Sinds gisteren is het in mijn hoofd en het ontwikkelt zich steeds verder. 

Een wintersjaal, een sjaal die wit is. Een sjaal die rust uitstraalt en de drager ook tot rust brengt. Een sjaal die bestaat uit sneeuwvlokken. 

Het idee is er nog niet helemaal, maar het ontwikkelt zich. Misschien wordt het een 'gewone', langwerpige sjaal, misschien krijgt de sjaal zelf wel de vorm van een sneeuwvlok (=een zeshoek of cirkel). 

Wie weet waar het creatieve proces mij nu naartoe brengt ;) Vanmiddag ga ik in ieder geval op zoek naar wol en misschien koop ik wel dit boekje, met 100 haakpatronen van sneeuwvlokken. 

Liefs




dinsdag 8 januari 2013

Vrij haken #1

Voor een project voor mijn opleiding was ik bezig met de kleur oranje. Ik wilde graag iets maken met oranje wol en ontdekte dat ik heel veel soorten oranje wol bezat.

Ik besloot een riem te haken, door al die verschillende soorten materiaal te combineren. Zonder patroon, gewoon waar ik zin in had op dat moment. Het is een heel diverse riem geworden: nergens hetzelfde.


De riem 

 Een detailfoto:


Liefs,

zondag 6 januari 2013

Mijn favoriete soort kunst

Zoals ik al eerder schreef, keek ik eerst heel anders naar kunst. En nog zijn er zoveel manieren om naar kunst te kijken. Voor mij zijn er drie soorten kunst:

  • Kunst kan een schilderij of beeld zijn. Puur een esthetische waarde. 
  • Kunst met een praktische waarde. Iets wat mooi is, maar wel te gebruiken is voor iets. 
  • Reflexieve kunst: kunst met een diepere boodschap. Kunst die je laat nadenken over iets. Of kunst die je dichter bij jezelf brengt.
Dus geen indeling naar stromingen in de kunst, maar wat je met de kunst kan, of wat het met je doet. Allerlei soorten kunst kunnen mij raken. 

Misschien is dit voor mij ook wel de volgorde waarin ik ze belangrijk vind. Kunst waar je alleen maar naar kunt kijken, is leuk, maar dat gaat niet diep genoeg. Iets wat je kunt gebruiken en uniek is, er mooi uitziet, is voor mij al een betere vorm van kunst. Je hebt iets unieks en kunt daar elke keer als je het gebruikt weer van genieten. 

Misschien is alle kunst is zekere mate wel reflexief. De kunstenaar heeft bijna altijd wel een diepere betekenis verstopt in een schilderij. Of ziet er zelf een diepere betekenis in. Maar ik kan kunst waarderen die je op een andere manier naar iets laat kijken.

Zoals deze afbeelding:


Nu ik deze afbeelding heb gezien, zie ik in gewone bomen langs de kant van de weg, ook mensen. Dansende mensen, in de meest rare spagaten. Een nieuwe manier om naar bomen te kijken! Bomen zijn voor mij nu minder statisch, ze zien er beweeglijk uit. En ik geniet weer van elke boom die ik zie. Elke boom is anders en uniek. 

Liefs

woensdag 2 januari 2013

Creativiteit - een inleiding

Creativiteit is kunst
Kunst is dat wat in een museum hangt
Waar geld voor gegeven wordt
Jaren van training is nodig
En vooral: talent
Daarnaast nog inspiratie.

Dat is allemaal nodig om kunst te maken. 

Dacht ik. 

Al die zinnen hierboven zorgen er voor dat ik (en vele anderen met mij!) zich geen kunstenaar zullen noemen. 
Kunstenaar is een groot woord. Je noemt jezelf alleen zo, als je door anderen zo genoemd wordt. Als anderen vinden dat jouw werk kunst is. Als zij het willen kopen en op willen hangen. 

Want als zij dat niet willen, wat beteken jij dan? 

Als je zo naar kunst kijkt, zie je alleen de uiterlijke waarde. De waarde die het heeft als je ernaar kijkt. Vooral als je kijkt naar kunst van anderen. Want als je naar je eigen werk kijkt, dan is het veel meer dan enkel een simpel schilderij. 

Je ziet de vele uren werk. Je ziet het idee. De inspiratiebron. 

Vooral zie je de betekenis die dit voor je heeft. 

Jouw blik is dus totaal anders dan de blik van een willekeurige voorbijganger. Kun je ooit overbrengen wat dat schilderij dat je zelf schilderde, voor jou betekent? Misschien wel. Misschien niet. 

Het enige wat je weet, is dat het voor jou betekenis heeft. 
Voor jou heeft het betekenis.
Voor jou is het mooi.
Jij wil het hebben.
Jij bent bereid het aan de muur te hangen.

Misschien is dat wel voldoende om het kunst te noemen. Het is in ieder geval een belangrijke stap: als jij het niet mooi vindt, waarom zou je het dan willen verkopen? 

Kunst is een groot woord. Als je van jezelf alleen maar kunst mag maken, is er geen ruimte meer voor iets wat niet mooi is, maar wel alle betekenis heeft voor jou. 


Dit beeldje heb ik gemaakt van speksteen. In plaats van een vastomlijnd idee volgde ik de steen. Sommige dingen was ik absoluut niet van plan, maar bleken toch zo uit te komen. Met speksteen werken is heerlijk. Eerst is het een ruw brok, waar alle vorm nog in kan komen. Maar de steen heeft een eigen mening, hij laat niet met zich sollen, en houdt je soms tegen. 

Het beeldje is niet perfect, maar voor mij heeft het betekenis. Ik zie de stappen, de ontwikkeling en het ontstaan van het beeldje. Ik ben ook trots op mezelf, dat ik na jaren weer eens met speksteen heb gewerkt. Ik voelde me trots nadat ik het had afgemaakt, in 1 middag tijd. 

Dit is geen kunst met een hoofdletter K, nou en? Ik ben blij met dit beeldje en de symboliek die het uitstraalt. Ik zie dat het nog mooier en perfecter had gekund, maar het is goed zo. Dit beeldje staat met trots in mijn vensterbank.

Liefs

dinsdag 1 januari 2013

Een nieuw jaar

Ik wens iedereen een vreugdevolle, vrolijke en feestrijke tijd toe. Dat je vreugde mag ervaren doordat je doet wat je het allerliefste doet!

Voor mij is dat creativiteit, creëren met wol, stof of pen en papier.

Een nieuw jaar, nieuwe kansen? Goede voornemens leggen zo erg de nadruk op iets wat niet goed is. Waar je niet tevreden over bent op dit moment. Misschien dat ze daarom gedoemd zijn om te mislukken? Niet alle goede voornemens mislukken natuurlijk. Maar waarom zou het nu wel ineens lukken? Deze gedachten weerhouden mij om aan radicale voornemens te 'doen'. Nee, een voornemen moet realistisch zijn. Bij deze dan een voornemen voor mezelf: luisteren naar mijn creativiteit en de ideeën uitwerken die komen.

Een fijn jaar, voor iedereen!


Liefs