Een vleugje lente

Ook al is het nu echt heel duidelijk hartje zomer, kom ik hier met een klein beetje lente.

Mijn lenteprroject is af!

Na mijn boosheid van een tijdje terug is het project nu toch afgemaakt. Eerst heeft het een hele tijd in de kast gelegen. Omdat ik niet wist hoe ik het kon afronden. Gelukkig heeft mijn oma geholpen en is het nu af, én heel mooi geworden.

Hier de foto's:

Mijn oma heeft al het naaiwerk gedaan, waar ik heel blij mee ben! Zelf was dit me nooit gelukt, en zeker niet zo snel en mooi. Het was wel een hele uitzoekklus, want we hadden geen patroon. Ik wist wel hoe ik het wilde hebben maar we moesten flink nadenken over de uitvoering. Zoals je ziet is het uiteindelijk helemaal goed gekomen. 

Het is een vrij warme rok geworden, dus eigenlijk niet geschikt voor deze tijd van het jaar. In de frisse lente is dat waarschijnlijk een ander verhaal, dan zal het heerlijk zijn om te dragen. 

Dit lenteproject is weer heel anders geworden dan mijn herfstproject of winterproject.Er zit een hele andere energie in, ik ben op een hele andere manier bezig geweest. Natuurlijk staat elk seizoen voor een andere energie, dus dit komt ook terug in de projecten. In het lenteproject kwam ik mezelf tegen: maakte ik dit voor mijzelf, omdat ik het leuk vond om te doen, of alleen maar omdat het zo hoorde, na twee andere seizoensprojecten? Uiteindelijk ben ik heel blij met de uitkomst, dus ik ben blij dat ik heb doorgezet.

Op naar een zomerproject!

(Of misschien ook niet. Sla ik een seizoen over. Wie weet!)

Liefs

Lente #6

Het is eigenlijk al weer bijna een maand geleden dat ik iets schreef over mijn lenteproject. Een update!

Er is niet heel veel te vertellen over dit project. Vanaf het begin was er niet dezelfde flow als bij mijn twee eerdere projecten. Eigenlijk was er gewoon een idee, en kwam er niet heel veel na. Dus ik besloot om maar gewoon te beginnen, met de ideeën die ik had.

Ik viltte een lap, van ongeveer bij cm. Deze lap was eigenlijk net iets te kort, want ik wilde hem als rokje gebruiken. Nu had ik al meteen door, dat er meer nodig was dan deze lap om een rokje te maken. Daardoor bleef het project een tijdje liggen.

Tot dit weekend. Ik ging eindelijk naar de stoffenmarkt in Utrecht en zocht naar een lap die er goed bij zou passen. Die vond ik, en nu kan ik dus verder met mijn project.

Zo ziet de lap vilt er uit:

Nu nog de afwerking. Die doe ik eigenlijk ook nog totaal op gevoel. Wel met de naaimachine, maar zonder een patroon of veel meten.

Ik hoopte dat ik dit ineens zou kunnen, zonder veel ervaring met de naaimachine. Jammer genoeg werkt het natuurlijk niet zo;). Dus zou ik het liefste dit doen met de lap:

In de hoek en weg er mee. Doe ik niet hoor. Het komt wel af, alleen nu nog niet. Waarschijnlijk moet ik eerst nog wat oefenen.

Liefs

Inspiratie (Lente#5)

Bij creativiteit is het vaak nodig om het bekende los te laten. Het is nodig om beperkingen los te laten.
Nu bijvoorbeeld, nu ik denk aan mijn nieuwe grote project, zijn beperkingen nog aardig aanwezig. Zodra er een idee opkomt, wordt dit door mijn hoofd verworpen: 'Nee, dat kan helemaal niet. Want ik heb het juiste materiaal niet. Daar kan niets nuttigs uit komen. Dat werkt niet'.

Allerlei bezwaren. Het werkt zo subtiel in mijn hoofd, dat een idee meteen verworpen wordt. Hierdoor wordt het creatieve proces enorm ingekaderd. Aan de ene kant is dit goed en zelfs nodig. Want zonder enige kadering kan er geen enkel project ontstaan.

Aan de andere kant moet dit proces niet te snel beginnen. Zodra er alleen beperking en kadering is, kan er geen associatieve denkkracht ontstaan. Dan worden niet alleen de huidige ideeën verworpen, maar ook toekomstige ideeën. Want misschien is het huidige idee wel niet uitvoerbaar, maar kun je daar juist op doorborduren en een kan er een nieuw idee ontstaan.

Een heel subtiel proces waarbij de balans tussen associatie en beperking gevonden moet worden. Beide zijn uiteindelijk nodig, alleen niet op hetzelfde punt in het proces. Het is belangrijk om op te blijven letten, om te kijken wat er in mij gebeurt en om hierop te reageren.

En dan vraag ik me af of ik al te veel in beperkingen denk, wat betreft mijn nieuwe project. Het stroomt namelijk nog niet, ik bedenk wel dingen, maar het is niet goed genoeg. Dus blijf ik nog even hangen in het proces voorafgaand aan het creëren. Ik verzin wat, verwerp het, verzin iets nieuws en verwerp dat weer. Tot er ineens een idee is wat het wel is.

Liefs

Lenteproject #4

In het kader van mijn lenteproject heb ik toch nog wat gemaakt. Nog steeds had ik niet heel veel inspiratie. Er was dan wel een vaag idee, met een aantal randvoorwaarden, maar ik zat nog niet in een flow.

Het thema stond vast, lente natuurlijk, met een focus op groei en verandering. Daarnaast wilde ik graag met vilt werken. Maar wat ik ging maken, dat had ik nog niet bedacht. Ik kocht bij deze winkel allerlei tinten groen.

Dus maakte ik eerst maar gewoon een proeflapje. En van dat proeflapje versierde ik een (dik) A5-notitieboek. Ik ben er blij mee. Vilt (natvilten) is fijn materiaal om mee te werken. Ik heb natuurlijk ook verbeterpuntjes ontdekt, maar ik weet zeker dat ik van dit materiaal een (groter) lenteproject ga maken.

Het begin: nog ongevilt

En het eindresultaat:

De knoop is gemaakt van fimo-klei

Nu heb ik zin om veel meer van deze notitieboeken te maken. In allerlei kleuren. Maar ja, ik heb al zoveel notitieboeken.. Iemand interesse?

Liefs

Inspiratie! (lente #3)

Net nu ik gisteren schreef over mijn gebrek aan inspiratie, was het er. Zomaar, ineens, een paar uur nadat ik het berichtje schreef. .

Ik dacht na over wat voor mij nu de kern is van de lente. En dan niet op fysiek niveau, maar op energetisch niveau. Wat is nu de energie van de lente? Wat is er bij mij nu gaande?

Waar ik aan dacht bij die vragen, was aan het woord 'groei'. Groei en verandering.

Verandering
Steeds een beetje meer
Richting groei
Steeds een beetje mooier
Meer liefde

Wat ik bijzonder vind, is dat groei meestal begint met een verandering die zo klein is, dat je deze amper ziet. Allerlei kleine ontwikkelingen ontstaan, waardoor iets steeds meer verandert. Dit zie je bijvoorbeeld ook in kleur. Als je een regenboog kleurt en je begint met rood, verwacht je nooit bij blauw uit te komen, of groen. Omdat die totaal niet passen bij de kleur rood. Maar zodra je begint en steeds een klein beetje meer verandert, passen ineens die kleuren groen en blauw wel in het geheel.

Verandering en groei is vaak zo subtiel, zo klein en niet zichtbaar. Maar ineens is er iets nieuws en pas dan kun je terugkijken naar het eerdere. Dan kun je de groei zien.

Dit proces van groei is wat nu bij me past. Daar wil ik mee aan de slag. Ik heb er zin in. Ideeën stromen al. Alle kanten op. Heel breed is alles nog, niets ligt vast en alles kan.

Liefs

Lente-inspiratie #2

Dit weekend was ik weer op zoek naar inspiratie. Want ja, het is nu al een flinke tijd lente en er is nog steeds geen inspiratie. Dat moet nu toch wel eens komen! Op zoek ging ik. In het bos keek ik aandachtig naar alle bloemen, planten en bomen die ik tegenkwam.

Wat me vooral opviel, was de kleur groen. Wat een variatie is er mogelijk in één enkele kleur. En tussendoor is er steeds een mooi ander kleurtje door de bloemen die er zijn.

Maar de inspiratie bleef uit...

Ik kon eigenlijk ook niet meer genieten van het zijn in de natuur, omdat ik iets moest doen. Ik was constant bezig en wilde die inspiratie toch wel echt krijgen.

Het was eigenlijk best frustrerend. Want die inspiratie kwam maar niet...

Maar naast die frustratie, kon ik ook wel momenten genieten van de natuur. En op die momenten besefte ik ook dat de inspiratie wel komt. Zo werkte het ook met de andere projecten, eigenlijk hoefde ik er niets voor te doen. Het enige wat ik deed, was verbinding met het seizoen maken.

Dus maak ik verbinding met de natuur om me heen. Alle tinten groen zie ik. Heerlijk! En ondanks het weer, zie ik volop lente, overal om me heen. Ik verbind me met de lente en de natuur.

Soms komt er nog angst en onzekerheid boven. Zal er wel inspiratie komen? Want het hoort! Nu ik twee seizoensprojecten heb gedaan, moet er nog één komen.. Die angst kan behoorlijk overheersend zijn en dan neig ik echt weer naar het oude patroon van zoeken naar inspiratie. Maar zodra het lukt laat ik deze angst los. Ik laat het presteren op dit vlak even helemaal los. Er hoeft geen lenteproject te komen. Ook een enge gedachte om zo uit te spreken, maar dat is wel wat er nu is.

En dus, geniet ik vooral maar van de natuur zoals ze nu is. Ontdek ik wat de lente voor mij betekent.

Vanmiddag maakte ik wel een tekening met pastelkrijt, genietend van alle kleuren groen die ik heb.

Past mooi in onze tuin toch?

Liefs

Lente-inspiratie #1

Stiekem ben ik al op zoek naar inspiratie. Want tjah, ik heb nu eenmaal een herfstproject en een winterproject gemaakt. Nu leg ik mezelf de druk op om ook een lenteproject te maken. Maar ja, waar zoek je dan naar inspiratie? Hoe kom je daar aan?

Natuurlijk vind je die buiten! Buiten waar de bloemen ontluiken en de wereld weer ontwaakt. Buiten wordt het steeds groener en kleurrijker.

Het probleem is alleen, dat mijn inspiratie er niet ineens is door hard werken. Het verschijnt niet, als ik hard mijn best doe om inspiratie te krijgen. Inspiratie is er ineens, op een moment dat je het misschien niet verwacht. En dus, doe ik niet al te hard mijn best.

Wel geniet ik van alles wat nu ontstaat buiten. Ik ben op ontdekkingsreis, buiten in de natuur. Ik onderzoek alles wat er te zien, voelen en ruiken is. Ik voel de kracht van de lente, ik zie wat ik wil als kernthema van mijn project: namelijk de ontluikende kracht van de natuur, het wakker worden en ontwaken.

Het probleem is alleen, dat ik ook vooral herinnerd wordt aan de andere seizoenen. Constant ben ik aan het vergelijken: 'ow dus zo is het in de lente. Ja, ik snap het. Want in de herfst keert het zich allemaal weer naar binnen. Gaat het weer een beetje slapen.' Door dat vergelijken snap ik het misschien wel beter, maar ik ben wel bang dat ik hierdoor mijn focus op de lente verlies. Want ineens zijn er andere seizoenen bij betrokken, en dat is niet de bedoeling. Ik wil graag een lenteproject maken, iets wat de kracht van de lente laat zien.

Er liggen nog maar weinig dingen vast aan dit project. Ik zou graag een vestje willen maken, dat is een idee wat wel langer blijft hangen.

De komende tijd zal ik vaker op een rijtje zetten hoe het met mijn project gaat. Hopelijk ook met foto's, als ik eenmaal begonnen ben. Voorlopig blijf ik nog onderzoeken en ontdekken :).

Liefs

Lentekriebels

Het kriebelt weer
De lente komt op 
De zon schijnt
Bloemen ontluiken
Alles komt weer tot leven
in een nieuw seizoen

Vorige week kon ik genieten van alle bloemen die opkwamen in de lente. Elke dag zag het er buiten al weer anders uit. Nieuwe kleurtjes, meer kleur.

Ik maakte wat foto's:

De eerste paardenbloemen! Nog bezig met ontluiken

 

Elke dag geniet ik er meer van. Elke dag is er weer iets nieuws te zien. De wereld ontwaakt weer, na de lange winter. 

Liefs

Het wintergevecht

Zoals kinderen in het midden van de winter een sneeuwballengevecht houden, zo houden ook de lente en de winter samen een gevecht. Een speels gevecht, waarbij de winnaar al vast staat. Een paar keer heeft de winter langer de macht gehad en ijsstormen over de wereld laten gaan.

Maar meestal wint de lente.

Gelukkig geeft de winter zich niet zomaar gewonnen. Soms speelt de winter een dag verstoppertje, soms is ze er plotseling weer met sneeuw of vrieskou.

Het is als een wedstrijdje touwtrekken. De ene dag wint de ene en de andere dag de ander.

De winter zorgt er voor dat we elk ander seizoen weer waarderen. Het sleept ons mee terug in ons huis. In onze eigen ruimte en in onszelf.