woensdag 4 december 2013

Ik schrijf eens wat anders..

Soms heb je van die dingen die in je hoofd blijven hangen. Verhalen, ervaringen, dingen waar je heel graag over wilt schrijven of vertellen, maar wat je niet doet. Ik heb dat nu al maanden, misschien wel al bijna een jaar. Steeds is er wel een reden om het toch niet te doen. Soms wist ik zeker dat ik er nu toch echt over ging schrijven, maar dit gevoel was na twee minuten weer weg.

Verlamd door onzekerheid en angst, schreef ik dan maar niet. Daardoor verdween bij mij ook een beetje de energie om te bloggen. Schrijven over creativiteit is leuk, maar dat is niet waar ik het meeste mee bezig ben. Maar ik wil schrijven over mezelf, over hoe het met me gaat. En dat vind ik heel lastig. Daarom het volgende 'gedicht' wat ik vandaag schreef om te proberen te vertellen over mijzelf. Lastig, maar dat werkt voor mij wel altijd. Ik moet zeggen, het geeft wel een beetje een eenzijdig beeld...

Ik weet niet
Hoe ik kan zeggen
Hoe ik me voel
Hoe vertel ik je
Dat er pijn is
Elk moment
Elke dag

Dat leven daarmee
Leren is, elk moment weer opnieuw
Mezelf verhouden
Tot wat er is
Elke dag kan het erger zijn
Niet te voorspellen

Het is vermoeiend
Elk moment met pijn
Het maakt mijn dag zwaarder
En soms een gevecht

Ik wil het niet zo
Liever doe ik gewoon mijn best
Doe ik normaal
Of een poging tot
Maar dat maakt me niet gelukkiger,
Zoals ik me dan forceer

Het is deel van mij, elk moment

Zonder het te delen met jou
Ben ik niet echt
Verstopt achter mooie foto's
Mooie verhalen
Zie ik mezelf niet meer

Die kan van mij is moeilijk, lastig, vervelend en wil ik kwijt.
Ik ben boos, verdrietig, teleurgesteld en onzeker.

Vooral ook, omdat ik me afvraag wat anderen vinden
Vinden, zonder dat ze echt zien of begrijpen. Het  maakt me onzeker

En dan ziek ik pas, hoezeer mijn zelfwaardering
Afhangt van wat ik kan doen op een dag
Of ik van mezelf genoeg gepresteerd heb.
En perfectionist als ik ben, voldoe ik nooit aan mijn eisen

En leef ik met ontevredenheid over mezelf.
Ik wil echt wel!
Het lukt alleen niet
Dat maakt me verdrietig

Ik maak jou nu deel van mij
Ik laat je lezen over het is om te leven met fibromyalgie
Het verandert je beeld van mij
Misschien voel je medelijden
Misschien begrijp je me
En misschien wel helemaal niet

Dat maakt niet uit.
Dit deel van mij is er, of ik het laat zien of niet.
Tuurlijk vind ik het eng om dit te schrijven.
Maar het geeft me ook heel veel.
Alsof ik helemaal mezelf mag zijn,
even voor een kort moment.



Ik wil de komende tijd meer schrijven over hoe het is om te leven met fibromyalgie. En dan niet alleen maar klaag- en zeurverhalen, want zo zit ik niet in elkaar. Daar heb ik niets aan en jullie ook niet ;). Maar schrijven hierover ga ik wel doen, omdat ik weet hoeveel het me brengt om dingen te schrijven, maar ook om dit te delen met andere mensen. 

Liefs

7 opmerkingen:

  1. Aah, ik vind het knap van je dat je schrijft over dat wat je het meest raakt en daardoor kwetsbaar maakt! Maar ik lees het graag, omdat we allemaal mensen zijn en daardoor ook allemaal kwetsbaar zijn. En als jij het durft te laten zien, durven wij het ook!! Kwetsbaarheid is Prachtig en Krachtig.
    Mijn moeder had haar hele leven fybromyalgie en ze is er 84 jaar mee geworden. En nou weet ik ook dat er vele vormen van zijn, dat het voor ieder mens anders is. Ik wens je er sterkte mee!
    Groet Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi omschreven, kippenvel, ook veel herkenning. Ik heb geen fybromylagie maar borderline en dat is soms ook zo ongrijpbaar en zo kwetsbaar. Geniet van alle goede en slechte momenten hoe moeilijk ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel erg dapper Annelot! Heel veel liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed bezig Annelot! Ik zeg doen! Knuff en liefs van mij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig omschreven en heel herkenbaar! Knap dat je je open durft te stellen en ik ben benieuwd naar je volgende berichten over dit onderwerp. Schrijf het van je af en geniet van de kleine dingen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wow, ik reageer wel uitgebreid vandaag!
    Uitgelokt door jouw woorden....

    Je weet nooit
    Hoe je kunt zeggen
    Hoe je je voelt

    Leven is leren is,
    Jezelf verhouden
    Tot wat er is

    Het is vermoeiend!

    Doe het maar zo
    Dan doe je je best
    Dat is jouw normaal

    Zonder het te delen
    Deel je je leven

    Maal niet om wat anderen vinden
    Of vraag het rechtstreeks

    En leef met tevredenheid over jezelf.
    Je wilt dus
    Het lukt binnen jouw waarden
    Dat maakt blij

    Maak me deel van jou
    Laat me lezen over jouw leven
    Dat completeert mijn beeld van jou

    Het maakt niet uit ja, wat het me doet.
    Jij bent er, of je het laat zien of niet.
    Tuurlijk is het het eng om dit te schrijven.
    Eng is geen reden om iets niet te doen
    Het geeft je ook heel veel.
    Vooral dat je jezelf mag zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag Annelot,

    Ik zag jouw reactie bij zoet-zuurtje , vandaar dat ik even hier kom lezen.
    Wat heb je dit mooi omschreven! Zelf heb ik m.s. en herken veel van wat je schrijft. Ook het perfectionisme...

    BeantwoordenVerwijderen